The curse crytal อัญมณีต้องคำสาป

 ในค่ำคืนที่ท้องนภาถูกความมืดมิดในยามราตรีเข้าครอบงำไร้ซึ่งแสงของดวงดารามีเพียงแสงสีเหลืองนวลของจันทราที่สาดส่องลงมายังพื้นพิภพเท่านั้น ยังมีเด็กน้อยคนหนึ่งนั่งกอดเข่าร้องไห้กับตัวเองเบาๆในบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่ง โดยไม่มีใครรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามีเด็กน้อยร้องไห้อยู่ในบ้านหลังนี้ และอาจไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าในบ้านหลังนี้มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่

10ปีผ่านไป

อากาศในตอนเช้าเย็นสบายแต่กลับเต็มไปด้วยสายหมอกที่บดบังเส้นทางการสัญจรไปมาและยังทำให้ผู้ที่สัมผัสกับมันเริ่มรู้สึกเปียกชื้อน แต่นั้นคงไม่เป็นปัญหาสำหรับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งเจ้าของผมสีฟ้ายาวประบ่ากับดวงตาเรียวสวยสีส้มสว่างตัดกับสีผม ท่าทางของเขาดูเร่งรีบอย่างเห็นได้ชัด เพราะเดินเร็วซะจนเสื้อคลุมสีขาวสะอาดของเขาสะบัดไปมาตามจังหวะการเดินอย่างรุนแนงจนดังฟึ่บๆชวนรำคาญแต่เขากลับไม่สนใจมันและรีบมุ่งตรงไปยังบ้านหลังเล็กๆหลังตลาดอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนกว่าจะถึงที่หมาย

ตายๆๆ สายจนตะวันโด่งแล้วยัยบ้าพลังนั่นยังไม่ออกมาอีกหรอเนี่ย ชายหนุ่มสบถอย่างเคืองๆขณะวิ่งข้ามสะพานอิฐสีขาวที่มีไว้ใช่ข้ามแม่น้ำสายเล็กๆที่ไหลโอบล้อมตลาดไว้เป็นวงกลมและมีต้นน้ำที่เมือง เคลซ่า 1 ใน 4 เมืองแห่งการค้าขายของนคร มาลาเธนท์

ปัง! ซ่า! โป๊ก!

เฮ้ย! อะไรกัน

ฮ่าๆๆ ติดกับจนได้นะ เชวาลล์ นายนี่ไม่พัฒนาเล้ย มา4ครั้งโดน4ครั้ง เสียงหวานสดใสดังออกมาจากปากของหญิงสาวคนหนึ่งซี่งเดินออกมาจากหลังประตู เผยให้เห็นเส้นผมสีเงินยาวสลวยกับดวงหน้ารูปไข่ขาวผ่องรับกับปากสีชมพูอิ่มดวงตาสีทองสดใสและอัญมณีสีเขียวทรงสีเหลี่ยมข้าวหลามตัดเม็ดเล็กๆที่กลางหน้าผาก ดวงหน้ามีแววขบขันในท่าทีของชายหนุ่มที่โดนน้ำเย็นเจี๊ยบจากถังที่ผูกไว้กับตะขอเหนือประตูสาดใส่หน้าเต็มๆพ่วงด้วยถังน้ำโขกหัวเสียงดังโป๊กทันทีที่เปิดประตู

วาเรนเซียร์ ขอร้องเธอเลิกทำแบบนี้ได้ไหม

เจ็บใช่มั้ยล่ะ ถ้าเป็นอาวุธนะนายตายคาที่แน่นอน ไร้ความระมัดระวังจริงๆเลยให้ตายสิ นี่จะนั่งบื้ออยู่อีกนานมั้ยคะคุณประชาชนดีเด่น แล้วคราวหน้าคราวหลังอย่ามาเรียกฉันว่าวาเรนเซียร์ บอกว่าให้เรียกเร็นเฉยๆไง ว่าพลางเดินออกจากบ้านไป ทำให้เชวาลล์รีบลุกขึ้นและเดินตามไปอย่างจำใจ

 

 

ตลาด

ไม่มีอาวุธอะไรสวยๆเท่ๆบ้างเลยรึไงนะหารอบแล้วยังไม่เจอเลย ร้อนด้วย โอ๊ย! เบื่อๆๆเบื่อที่สุดเลย ให้ตายสิ คำบ่นเหล่านี้มีเป็นระยะๆตลอดเวลาที่เชวาลล์และเร็นมาเดินตลาดเพื่อหาซื้ออาวุธไว้ใช้สักอันสองอัน

เพิ่งเดินได้ครึ่งเดียวเองนะ มีอีกเยอะมันต้องมีอันที่ถูกใจบ้างสิ เชวาลล์เอ่ยกับเร็นว่าเหนื่อยแต่เดินนำไปไกลแล้ว

คงจะเป็นอย่างนั้น มาดูร้านนี่หน่อยสิสวยมากเลย โหๆ ไม่ว่าเปล่ายังหยิบโน่นหยิบนี่มาดูอย่างมีความสุข แล้วแสงไฟในร้านก็ไปกระทบกับอะไรบางอย่างสะท้อนใส่ตาจนต้องหันหน้าไปมอง ทำให้เห็นดาบ1เล่มและปืน2กระบอกวางติดอยู่ที่กำแพงโดยดาบอยู่ตรงกลางและปืนทั้งสองกระบอกไขว้กันที่ด้านล่าง ดาบที่อยู่ด้านบนเป็นดาบเรียวยาวใบดาบที่โค้งเล็กน้อยคล้ายเสี้ยวพระจันทร์เป็นสีเงินยวงและมีด้ามจับสีฟ้าใสส่วนปืนด้านซ้ายเป็นสีดำและด้านขวาเป็นสีขาวโดยที่ทั้ง2กระบอกมีตัวอักษรโบราณสีทองตวัดๆสลักไว้

พี่คะๆ ดาบกับปืนพวกนี้รวมกันเท่าไหร่คะ เร็นตะโกนดังลั่นร้านถามผู้ชายวัยรุ่นหัวม่วงคนหนึ่งซึ่งขาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของร้านจนคนทั้งร้านหันมามอง สร้างความอับอายให้กับชายหนุ่มผมฟ้าผู้(โดนบังคับให้)ติดตามที่กำลังดูคทาอยู่เป็นอย่างมาก

ดาบ 1,300 ปืนกระบอกละ 600 บอค่า นายหัวม่วงตะโกนกลับมาโดยไม่หันหน้ามามองหน้าหญิงสาวที่กำลังอึ้งกับราคาอภิมหามหึมาโคตะระแพง

2,500 เลยหรอ ทั้งหมดน่ะ มีเงินแค่ 3,000 เอง ลดหน่อยได้สิ

ไม่แพงหรอกราคานี้ ดาบนั่นด้ามทำจากผลึกมุกสีฟ้าของเมืองนาซาร์คผสมกับผลึกคริสตัลใสของขึ้นชื่อเมืองเราเลยนา มุกสีฟ้ากับคริสตัลสีใสนี่หาไม่ได้ง่ายๆเละนะน้อง แต่พี่ก็หามาได้ เก่งมั้ยๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่อยากจะคุยเลยนะเนี่ย...

ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดซะทีเถอะ เร็นพูดแทรกนายหัวม่วงอย่างรำคาญสุดๆ

มันขี้โม้จะตาย เร็นอย่าไปเชื่อมัน พี่เป็นคนหามาให้มันทำดาบเองแหละ อยู่ๆก็มีเสียงบุคคลที่3ดังมาจากด้านหลัง เมื่อหันไปก็เจอกับหญิงสาวหน้าตาคมเข้มดวงตากลมโตสีมรกตดูใจดีจ้องมองมาทางเธอ

พี่โซเลน พี่มาอยู่นี่ได้ไงไหนบอกว่าจะไปทำงานในเมืองนาซาร์คกับพี่วารอนไง เร็นพูดออกมาอย่างตกใจปนตื่นเต้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดหญิงสาว

ก็นั่นไงพี่วารอน มันไปย้อมสีผมมาน่ะสิ บอกว่าไม่ต้องย้อมๆก็ยังจะย้อม ดูสิน่าเกลียดจริงๆ ผมตัวเองก็สีสวยๆอยู่ เชอะ

อะไรเล่า โซ เธอเองก็ใช่ว่าจะไม่ได้ย้อม แหมดำเป็นแดงเชียวนะ วารอนหรือชาวหนุ่มหัวม่วงเจ้าของร้านตอกกลับอย่างเคืองๆ

ยุ่งไรล่ะ ว่าแต่จะซื้อหรอเร็น

ค่ะ ลดด้วยนะพี่โซเลน แพงอย่างหน้าใจหายเลย ลุงริชาร์ดให้เดือนละ 3,000 เอง ซื้อทีเกือบเกลี้ยง เร็นทำหน้าเศร้าโดยหวังจะให้พี่สาวแสนสวยของเธอลดให้

2,300 ละกัน ห้ามต่อด้วยนะ ถ้าต่อพี่ไม่ขาย โซเลนเอ่ยดักคอน้องสาวของเธออย่างรู้ทันนิสัยขี้งกระดับเจ้าแม่ของเร็น

ค่ะๆ 2,200ใช่มั้ยคะ นี่ค่ะเงิน ลาล่ะค่ะ พูดจบก็ยื่นเงินให้แล้วรีบวิ่งไปหยิบดาบและปืนมาสอดไว้ที่เข็มขัดแล้วไปกระชากข้อมือเชวาลล์วิ่งไปด้วยกันอย่างรวดเร็ว

ยัยน้องขี้งก 100 บอค่าก็ยังเอา แสบจริงๆเลยคราวหน้าเสร็จพี่แน่ โซเรนเมื่อนึกได้ก็รีบวิ่งไปหน้าร้านแล้วตะโกนบอกกับเด็กสาวตัวดีที่วิ่งไปลิ่วๆ

...ตราบใดที่อัญมณีเม็ดนั้นยังคงอยู่ เธอจะปลอดภัยเรเวอร์รี่ เรเวอร์รี่น้องรักเมื่อถึงวันนั้นวันที่เธอใดล่วงรู้ความลับวันที่เป็นุดจบของพวกเราทั้งหมดอาจมาถึงโดยไม่ได้คาดคิด พระผู้เป็นเจ้าขา ขออย่าให้น้องของข้าล่วงรู้ความลับของอัญมณีนั่นเลยนะคะ...

 

โดยไม่มีใครรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามีเด็กน้อยร้องไห้อยู่ในบ้านหลังนี้ และอาจไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าในบ้านหลังนี้มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ 10ปีผ่านไป อากาศในตอนเช้าเย็นสบายแต่กลับเต็มไปด้วยสายหมอกที่บดบังเส้นทางการสัญจรไปมาและยังทำให้ผู้ที่สัมผัสกับมันเริ่มรู้สึกเปียกชื้อน แต่นั้นคงไม่เป็นปัญหาสำหรับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งเจ้าของผมสีฟ้ายาวประบ่ากับดวงตาเรียวสวยสีส้มสว่างตัดกับสีผม ท่าทางของเขาดูเร่งรีบอย่างเห็นได้ชัด เพราะเดินเร็วซะจนเสื้อคลุมสีขาวสะอาดของเขาสะบัดไปมาตามจังหวะการเดินอย่างรุนแนงจนดังฟึ่บๆชวนรำคาญแต่เขากลับไม่สนใจมันและรีบมุ่งตรงไปยังบ้านหลังเล็กๆหลังตลาดอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนกว่าจะถึงที่หมาย ตายๆๆ สายจนตะวันโด่งแล้วยัยบ้าพลังนั่นยังไม่ออกมาอีกหรอเนี่ย ชายหนุ่มสบถอย่างเคืองๆขณะวิ่งข้ามสะพานอิฐสีขาวที่มีไว้ใช่ข้ามแม่น้ำสายเล็กๆที่ไหลโอบล้อมตลาดไว้เป็นวงกลมและมีต้นน้ำที่เมือง เคลซ่า 1 ใน 4 เมืองแห่งการค้าขายของนคร มาลาเธนท์ ปัง! ซ่า! โป๊ก! เฮ้ย! อะไรกัน ฮ่าๆๆ ติดกับจนได้นะ เชวาลล์ นายนี่ไม่พัฒนาเล้ย มา4ครั้งโดน4ครั้ง เสียงหวานสดใสดังออกมาจากปากของหญิงสาวคนหนึ่งซี่งเดินออกมาจากหลังประตู เผยให้เห็นเส้นผมสีเงินยาวสลวยกับดวงหน้ารูปไข่ขาวผ่องรับกับปากสีชมพูอิ่มดวงตาสีทองสดใสและอัญมณีสีเขียวทรงสีเหลี่ยมข้าวหลามตัดเม็ดเล็กๆที่กลางหน้าผาก ดวงหน้ามีแววขบขันในท่าทีของชายหนุ่มที่โดนน้ำเย็นเจี๊ยบจากถังที่ผูกไว้กับตะขอเหนือประตูสาดใส่หน้าเต็มๆพ่วงด้วยถังน้ำโขกหัวเสียงดังโป๊กทันทีที่เปิดประตู วาเรนเซียร์ ขอร้องเธอเลิกทำแบบนี้ได้ไหม เจ็บใช่มั้ยล่ะ ถ้าเป็นอาวุธนะนายตายคาที่แน่นอน ไร้ความระมัดระวังจริงๆเลยให้ตายสิ นี่จะนั่งบื้ออยู่อีกนานมั้ยคะคุณประชาชนดีเด่น แล้วคราวหน้าคราวหลังอย่ามาเรียกฉันว่าวาเรนเซียร์ บอกว่าให้เรียกเร็นเฉยๆไง ว่าพลางเดินออกจากบ้านไป ทำให้เชวาลล์รีบลุกขึ้นและเดินตามไปอย่างจำใจ ตลาด ไม่มีอาวุธอะไรสวยๆเท่ๆบ้างเลยรึไงนะหารอบแล้วยังไม่เจอเลย ร้อนด้วย โอ๊ย! เบื่อๆๆเบื่อที่สุดเลย ให้ตายสิ คำบ่นเหล่านี้มีเป็นระยะๆตลอดเวลาที่เชวาลล์และเร็นมาเดินตลาดเพื่อหาซื้ออาวุธไว้ใช้สักอันสองอัน เพิ่งเดินได้ครึ่งเดียวเองนะ มีอีกเยอะมันต้องมีอันที่ถูกใจบ้างสิ เชวาลล์เอ่ยกับเร็นว่าเหนื่อยแต่เดินนำไปไกลแล้ว คงจะเป็นอย่างนั้น มาดูร้านนี่หน่อยสิสวยมากเลย โหๆ ไม่ว่าเปล่ายังหยิบโน่นหยิบนี่มาดูอย่างมีความสุข แล้วแสงไฟในร้านก็ไปกระทบกับอะไรบางอย่างสะท้อนใส่ตาจนต้องหันหน้าไปมอง ทำให้เห็นดาบ1เล่มและปืน2กระบอกวางติดอยู่ที่กำแพงโดยดาบอยู่ตรงกลางและปืนทั้งสองกระบอกไขว้กันที่ด้านล่าง ดาบที่อยู่ด้านบนเป็นดาบเรียวยาวใบดาบที่โค้งเล็กน้อยคล้ายเสี้ยวพระจันทร์เป็นสีเงินยวงและมีด้ามจับสีฟ้าใสส่วนปืนด้านซ้ายเป็นสีดำและด้านขวาเป็นสีขาวโดยที่ทั้ง2กระบอกมีตัวอักษรโบราณสีทองตวัดๆสลักไว้ พี่คะๆ ดาบกับปืนพวกนี้รวมกันเท่าไหร่คะ เร็นตะโกนดังลั่นร้านถามผู้ชายวัยรุ่นหัวม่วงคนหนึ่งซึ่งขาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของร้านจนคนทั้งร้านหันมามอง สร้างความอับอายให้กับชายหนุ่มผมฟ้าผู้(โดนบังคับให้)ติดตามที่กำลังดูคทาอยู่เป็นอย่างมาก ดาบ 1,300 ปืนกระบอกละ 600 บอค่า นายหัวม่วงตะโกนกลับมาโดยไม่หันหน้ามามองหน้าหญิงสาวที่กำลังอึ้งกับราคาอภิมหามหึมาโคตะระแพง 2,500 เลยหรอ ทั้งหมดน่ะ มีเงินแค่ 3,000 เอง ลดหน่อยได้สิ ไม่แพงหรอกราคานี้ ดาบนั่นด้ามทำจากผลึกมุกสีฟ้าของเมืองนาซาร์คผสมกับผลึกคริสตัลใสของขึ้นชื่อเมืองเราเลยนา มุกสีฟ้ากับคริสตัลสีใสนี่หาไม่ได้ง่ายๆเละนะน้อง แต่พี่ก็หามาได้ เก่งมั้ยๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่อยากจะคุยเลยนะเนี่ย... ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดซะทีเถอะ เร็นพูดแทรกนายหัวม่วงอย่างรำคาญสุดๆ มันขี้โม้จะตาย เร็นอย่าไปเชื่อมัน พี่เป็นคนหามาให้มันทำดาบเองแหละ อยู่ๆก็มีเสียงบุคคลที่3ดังมาจากด้านหลัง เมื่อหันไปก็เจอกับหญิงสาวหน้าตาคมเข้มดวงตากลมโตสีมรกตดูใจดีจ้องมองมาทางเธอ พี่โซเลน พี่มาอยู่นี่ได้ไงไหนบอกว่าจะไปทำงานในเมืองนาซาร์คกับพี่วารอนไง เร็นพูดออกมาอย่างตกใจปนตื่นเต้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดหญิงสาว ก็นั่นไงพี่วารอน มันไปย้อมสีผมมาน่ะสิ บอกว่าไม่ต้องย้อมๆก็ยังจะย้อม ดูสิน่าเกลียดจริงๆ ผมตัวเองก็สีสวยๆอยู่ เชอะ อะไรเล่า โซ เธอเองก็ใช่ว่าจะไม่ได้ย้อม แหมดำเป็นแดงเชียวนะ วารอนหรือชาวหนุ่มหัวม่วงเจ้าของร้านตอกกลับอย่างเคืองๆ ยุ่งไรล่ะ ว่าแต่จะซื้อหรอเร็น ค่ะ ลดด้วยนะพี่โซเลน แพงอย่างหน้าใจหายเลย ลุงริชาร์ดให้เดือนละ 3,000 เอง ซื้อทีเกือบเกลี้ยง เร็นทำหน้าเศร้าโดยหวังจะให้พี่สาวแสนสวยของเธอลดให้ 2,300 ละกัน ห้ามต่อด้วยนะ ถ้าต่อพี่ไม่ขาย โซเลนเอ่ยดักคอน้องสาวของเธออย่างรู้ทันนิสัยขี้งกระดับเจ้าแม่ของเร็น ค่ะๆ 2,200ใช่มั้ยคะ นี่ค่ะเงิน ลาล่ะค่ะ พูดจบก็ยื่นเงินให้แล้วรีบวิ่งไปหยิบดาบและปืนมาสอดไว้ที่เข็มขัดแล้วไปกระชากข้อมือเชวาลล์วิ่งไปด้วยกันอย่างรวดเร็ว ยัยน้องขี้งก 100 บอค่าก็ยังเอา แสบจริงๆเลยคราวหน้าเสร็จพี่แน่ โซเรนเมื่อนึกได้ก็รีบวิ่งไปหน้าร้านแล้วตะโกนบอกกับเด็กสาวตัวดีที่วิ่งไปลิ่วๆ ...ตราบใดที่อัญมณีเม็ดนั้นยังคงอยู่ เธอจะปลอดภัยเรเวอร์รี่ เรเวอร์รี่น้องรักเมื่อถึงวันนั้นวันที่เธอใดล่วงรู้ความลับวันที่เป็นจุดจบของพวกเราทั้งหมดอาจมาถึงโดยไม่ได้คาดคิด พระผู้เป็นเจ้าขา ขออย่าให้น้องของข้าล่วงรู้ความลับของอัญมณีนั่นเลยนะคะ...